Mistrzami są dzieci. One rodzą się wolne, z ta niewinnością otwartą ku misterium, zaufaniem do życia i miłością do świata. Gdybyśmy ją zachowali, bylibyśmy kreatywni i szczęśliwi. Elsa Punset.
Wejście
zajęć jogi do zwykłych szkół publicznych, to ogromny krok ku transformacji
edukacji. W Hiszpanii, Argentynie i wielu innych krajach, joga jako zajęcia
dodatkowe zyskuje coraz wieksza popularność. W Belgii nauczyciele w ramach
przygotowania do zawodu, przechodzą szkolenie z mindfullness. A i w Polsce joga
powoli zaczyna pojawiać się w szkołach i przedszkolach.
Ruch
i zabawa esencją dzieci
Joga
dla dzieci na zachodzie przybrała formę w dużej mierze ludyczną, pełną gier i
zabaw. Biorąc pod uwagę, że joga jako szeroko pojęty światopogląd i postawa
wobec siebie i życia, zbliża do esencji bytu, to nic dziwnego, że z dziećmi
pracuje się poprzez zabawę, gdyż poprzez nią właśnie się uczą i rozwijają.
Dzieciom trzeba przybliżać rzeczy w języku im bliskim, a ich językiem, sposobem
komunikowania się i odkrywania świata jest zabawa. Joga oczywiście nie tylko uczy wartości,
rozwija świadomość że jesteśmy częścią Natury, ale robi to uwzględniając
universum ciała i z nim pracując, integrując ciało i umysł. Edukacja tradycyjna
natomiast oddzieliła umysł i ciało do tego stopnia, ze juz pięcio,
sześcioletnie dzieci spędzają wiele godzin siedząc w ławce, strofowane przez
nauczyciela za nadmierną ruchliwość braną za nieposłuszeństwo.(Dodatkowo po
lekcjach w szkole starsze dzieci muszą odrabiać godzinami zadania domowe, wyjątkiem
jest system edukacyjny w Finlandii). Tymczasem to właśnie ruch jest esencją
dziecka, ruch, zadziwienie, zabawa, tworzenie, czyli to co w szkole raczej przegrywa
z bezruchem, monotonią i uczeniem się na pamięć, które zabijają w dzieciach
ciekawość – główny motor uczenia się.
Stąd taka popularność alternatywnych systemów pedagogicznych, jak
Montessori, Waldorf, szkoły demokratyczne, szkoły libre “wolne” etc. których
cechą wspólną jest “podążać za dzieckiem” i wspierać jego potencjał, a nie -
tłumić jego ekspresję.
Wkład
jogi w system edukacyjny.
Joga
rozwija, kształci: emocje, ciało, intelekt i ducha. Zostały już dokonane
badania potwierdzające jej dobroczynny wplyw na zachowanie stanu zdrowia,
rozwój psychoemocjonalny, a nawet na zdolności społeczne. Nowy paradygmat
edukacyjny XXI wieku Raport Delors UNESCO z lat 90tych proponował właśnie
edukację holistyczną, ciała,emocji, intelektu i duchowości. Joga widzi w każdym
bycie nieopisany skarb. Nie ważne skąd przychodzimy i dokąd zmierzamy, ważna jest
droga, droga rozwoju naszej świadomości. Joga oferuje narzędzia by życ pełnią
życia, pracować nad tym, na co mamy wpływ i akceptować to, na co wpływu nie mamy.
Pomaga rozbudzić świadomość naszych zdolności i naszych słabszych stron,
zrozumieć, że każdy moment życia to akt uczenia się, jedyny i pełny
doświadczeń, które nas rozwijają.
Jak
przekazać dzieciom taką postawę wobec życia?
Dając
przykład czyli uświadamiając nas nauczycieli. Dzieci i młodzież mają ogromną
zdolność rozpoznawania jak czujemy sie naprawdę.Musimy być uważni co do naszych
reakcji, by wiedzieć, co dzieciom oferujemy. Uczą się czując samą naszą
obecność, sposób w jaki oddychamy. To równowaga wewnętrzna daje nam energię by
edukować. Uczymy tego, czym sami jesteśmy. W dużej mierze dzieci uczą się
poprzez imitację, jesteśmy dla nich zwierciadłem. Ten, kto uczy, musi być
również zakorzeniony w ciele, tylko w taki sposób stworzy warunki, by dzieci
nie straciły z biegiem czasu swojej ciekawości i autentyczności.
Edukacja
to nie kwestia zapamiętania czy
napisania tekstu bez błędów ortograficznych, edukować to nauczyć równoważyć
emocje i rozporządzać siłą i energią tak , by skierować uwagę i koncentrację ku
temu, czego chcemy się nauczyć i co chcemy wiedzieć. Edukacja to wskazanie
drogi do znalezienia przyjemności w uczeniu się, to rozwój wrażliwości
estetycznej i kreatywnej, szacunek do samego siebie i do innych, wspieranie
potencjału każdego indywiduum Joga jako proces rozwoju rozbudza wszystkie te
jakości.
Z
jednej strony joga może stać się narzędziem do kształcenia nauczycieli .Z
drugiej strony lekcje jogi dla dzieci obecne już nie tylko w centrach jogi, ale
i w szkołach, wypełniają pewne braki edukacji tradycyjnej, edukują ku
świadomemu odczuwaniu i wyrażaniu emocji, rozwijają kreatywność, postrzeganie
zmysłowe, koncentrację i uważność, zdolność relaksowania się,
rozwijają świadomość ciała, harmonijnie kształtując jego siłę i gibkość. Tworzą
przestrzeń doświadczania, w której dzieci czują się kochane, akceptowane,
zapraszane do wyrażenia się, wspierane, nie osądzane i nie etykietowane.
Joga
dla dzieci to więc nie tylko asany, to także przekazywanie wartości
uniwersalnych (np. Szacunku do wszystkich stworzeń, do Matki Ziemi) Na zajęciach
jogi dla dzieci pracuje się w oparciu o osiem stopni jogi Patanjalego, w sposób
zaadoptowany do potrzeb dzieci, w zależności od grupy wiekowej i od charekterystyki
grupy i poszczególnych dzieci. Joga dla dzieci to otwarty model pedagogiczny,
który cały czas się rozwija, przekształca i wzbogaca, przystosowując się do
potrzeb dzieci.
Wyobraźmy
sobie, że już jako dzieci spotykamy nauczyciela, który oddycha spokojnie i
głęboko, który potrafi rozbudzić w nas, podtrzymać płomień ciekawości, który
oferuje nam narzędzia do pełnego, zdrowego, szczęśliwego życia, a takie życie
wymaga zadbania o wszystkie aspekty istnienia (ciało, umysł, emocje). Joga jako
nauka o prawach natury, obejmująca wszystkie obszary bytu, ma ogromny potencjał
we wprowadzeniu edukacji na holistyczną ścieżkę.
“Edukacja jaką mamy zabiera młodym świadomość,
czas i życie. By zmienić świat, trzeba zmienić edukację.” Claudio Naranjo.
No hay comentarios:
Publicar un comentario